Η ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματική νόσος μη λοιμώδους προέλευσης. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 3, 7% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από ψωρίαση. Οι άνθρωποι αποκαλούν την ασθένεια "ψωρίαση".
Η ψωρίαση δεν εξαρτάται από το φύλο, δεν είναι μεταδοτική. αναπτύσσεται συχνότερα στις ηλικίες 14-27 ετών. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κόκκινης απολέπισης με τη μορφή πλάκας (κηλίδας) καλυμμένης με λευκά λέπια. Ένα σημείο (ή πολλές κηλίδες) μπορεί να είναι σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, αλλά πιο συχνά σε σημεία με λεπτό και ξηρό δέρμα: αγκώνες, γόνατα, κάτω μέρος της πλάτης, τριχωτό της κεφαλής.
Οι κηλίδες είναι διαφορετικών μεγεθών και ενοχλούν με διαφορετικούς τρόπους: σε ορισμένους ασθενείς παρατηρείται μόνο ερεθισμός του δέρματος. Σε άλλους ασθενείς, προσβάλλονται μεγάλες περιοχές του δέρματος, γεγονός που σχετίζεται με δυσφορία, κνησμό, πόνο, αϋπνία και μειωμένη ποιότητα ζωής.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από περιόδους παροξύνσεων (εξανθήματα) και ύφεσης (υποχώρηση των συμπτωμάτων).
Η ψωρίαση συχνά δυσκολεύει την εγκυμοσύνη.
Αιτίες Ψωρίασης
Η ψωρίαση είναι μια συστηματική διαδικασία που επηρεάζει όχι μόνο το δέρμα αλλά ολόκληρο το σώμα. Τα αίτια της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά πιστεύεται ότι υπάρχουν αρκετά: νευρογενή (από στρες), κληρονομικά, λοιμώδη, ιογενή, μικτά (δερματική βλάβη με τη διείσδυση σταφυλόκοκκων σε συνδυασμό με οποιονδήποτε από τους παραπάνω λόγους) κ. λπ. Σε αυτή την περίπτωση, ενεργοποιείται η κυτταρική και χυμική ανοσία και ενεργοποιείται μια αυτοάνοση διαδικασία κυτταρικής βλάβης, ιδιαίτερα των κυττάρων του δέρματος (επιδερμίδα).
Εκτός από την ενεργοποίηση της ανοσίας, ο μεταβολισμός διαταράσσεται. Η ασθένεια επιδεινώνεται από μια επιβαρυμένη κληρονομικότητα. Ως αποτέλεσμα, η ανανέωση (αναγέννηση) των κυττάρων επιταχύνεται 3-5 φορές - σχηματίζονται πλάκες ψωρίασης στο δέρμα.
Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, η βλάβη επιδεινώνεται: τα μπαλώματα του δέρματος μεγαλώνουν, ραγίζουν, φουντώνουν. Τα νύχια καταστρέφονται, οι αρθρώσεις επηρεάζονται κ. λπ.
Το 80% της ποιότητας ζωής ενός ασθενούς με ψωρίαση εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση και τη σωστή θεραπεία.
Παραθέτουμε ξανά τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου:
- κακή κληρονομιά. Οι επιστήμονες εντόπισαν 9 γονίδια που καθορίζουν την ανάπτυξη της νόσου, αλλά η αλληλεπίδρασή τους δεν είναι ξεκάθαρη. Είναι γνωστό ότι το 15% της ψωρίασης κληρονομείται από συγγενείς 1ης και 2ης γενιάς.
- Στρες, νευρική ένταση, κατάθλιψη. Έχει αποδειχθεί ότι το άγχος επιδεινώνει την ψωρίαση στο 70% των περιπτώσεων.
- ορμονική ανισορροπία?
- Δυσβίωση;
- Μεταβολικές διαταραχές, εθισμός στα ναρκωτικά;
- Κολίτιδα και παρασιτικές λοιμώξεις (σκουλήκια, λάμβλια, εντερικές λοιμώξεις κ. λπ. );
- Ιογενείς λοιμώξεις;
- Στρεπτόδερμα; Καντιντίαση του δέρματος;
- Αλλεργίες.
Συμπτώματα ψωρίασης
Στα αρχικά στάδια τα ψωριασικά εξανθήματα έχουν τη μορφή κόκκινων πλακών (κηλίδων) με φολιδωτά λέπια. Η εμφάνιση δερματικής πλάκας συνοδεύεται από έντονο κνησμό. Κάτω από τα λέπια υπάρχει ένα πιο πυκνό (κερατινώδες) στρώμα.
Εδώ είναι οι 6 κύριες μορφές ψωρίασης. το καθένα έχει τα δικά του συμπτώματα:
Η ψωρίαση κατά πλάκας εμφανίζεται στο 85% των ασθενών. Χαρακτηρίζεται από ξηρά, ροζ εξανθήματα που προεξέχουν πάνω από το δέρμα και καλύπτονται από ασημί λέπια. Το δέρμα στις πληγείσες περιοχές συχνά ξεφλουδίζει. Εδώ παραμένουν κόκκινες κηλίδες, οι οποίες αιμορραγούν κατά τη διάρκεια του τραύματος. Στο 60% των περιπτώσεων, οι πλάκες συντήκονται σε μεγάλες πλάκες.
Η εντερική ψωρίαση χαρακτηρίζεται από πολλές μικρές, ξηρές βλάβες με τη μορφή ροζ σταγονιδίων που προεξέχουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Τα εξανθήματα εντοπίζονται στους μηρούς και τα πόδια και επηρεάζουν μεγάλες περιοχές του σώματος. Στο 60% των περιπτώσεων, η εντερική ψωρίαση επιδεινώνεται μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη.
Η φλυκταινώδης ψωρίαση μπορεί να αναγνωριστεί από δερματικά κυστίδια που είναι γεμάτα με διαυγές υγρό. Τα κυστίδια περιβάλλονται από κοκκινισμένο, οιδηματώδες δέρμα. Τα πόδια και οι μηροί προσβάλλονται συχνότερα.
Η καμπτική ψωρίαση εκδηλώνεται ως λείες, μη λεπιδωτές κόκκινες κηλίδες που εντοπίζονται στην περιοχή των πτυχών του δέρματος: στην πλάγια επιφάνεια των μηρών, στις μασχάλες και στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Ο μηχανικός ερεθισμός (φυσιολογική τριβή) τραυματίζει τις κηλίδες, αιμορραγεί και γονιμοποιήσει.
Η ψωρίαση των νυχιών εκδηλώνεται με αποχρωματισμό, εμφάνιση κηλίδων και εγκάρσιων γραμμών στα νύχια. Το δέρμα γύρω από τη βλάβη σκληραίνει. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το νύχι ξεφλουδίζει, πυκνώνει και στη συνέχεια στεγνώνει ή πέφτει.
Ψωριασική αρθρίτιδα (15% των περιπτώσεων). Επηρεάζονται όλες οι αρθρώσεις, αλλά πιο συχνά οι μικρές - οι φάλαγγες των χεριών και των ποδιών. Τα δάχτυλα γίνονται σαν λουκάνικα. Η ψωρίαση των αρθρώσεων οδηγεί σε θυλακίτιδα, αναπηρία ενός ατόμου.
Ας μιλήσουμε για τις βλάβες της κεφαλής και των αγκώνων χωριστά.
Η ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής (κυρίως του τριχωτού της κεφαλής) είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου. Είναι πιο συχνό σε νεαρή ηλικία. Εκδηλώνεται ως κόκκινα φολιδωτά μπαλώματα που προκαλούν φαγούρα και φαγούρα. Η ερυθρότητα είναι σχεδόν πάντα αισθητή, ως εκ τούτου προκαλεί συναισθηματική δυσφορία και οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση του ατόμου.
Η ψωρίαση του αγκώνα είναι μια ασθένεια που προσβάλλει μεσήλικες. Εκδηλώνεται με τη μορφή εξανθημάτων στις εκτεινόμενες πλευρές των αρθρώσεων του αγκώνα. Το εξάνθημα εξαπλώνεται προς τα έξω και συγχωνεύεται - σχηματίζεται μια μεγάλη πλάκα (πλάκα), καλυμμένη με ασημί, ελαφρώς κεκλιμένα λέπια. Μαζί με τα λέπια, ένα λεπτό προστατευτικό φιλμ αποκολλάται, εκθέτοντας την επιφάνεια που αιμορραγεί. Στο 80% των περιπτώσεων, οι κηλίδες υποχωρούν από μόνες τους χωρίς θεραπεία, αλλά μερικές φορές πυκνώνουν (παλαιώνουν) και επιμένουν για χρόνια, με αποτέλεσμα ψωριασικές βλάβες της άρθρωσης του αγκώνα.
Διάγνωση της ψωρίασης
Η διάγνωση και η θεραπεία της ψωρίασης πραγματοποιείται από δερματοφλεβολόγο.
Η διάγνωση της ψωρίασης είναι εύκολη λόγω των χαρακτηριστικών αλλαγών του δέρματος. Μια γενική εξέταση αίματος και ο προσδιορισμός του ρευματοειδούς παράγοντα χρησιμοποιούνται ως πρόσθετες εργαστηριακές εξετάσεις. Για τη διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας, ενδείκνυται συνεννόηση με ρευματολόγο και ακτινογραφία των προσβεβλημένων αρθρώσεων. Σε σπάνιες περιπτώσεις πραγματοποιείται βιοψία δέρματος για διαφορική διάγνωση.
Η ψωρίαση πρέπει να διακρίνεται από παρόμοιες δερματικές παθήσεις: σμηγματόρροια, λύκο κ. λπ.
Θεραπεία ψωρίασης
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια νόσος με φάσεις έξαρσης (υποτροπή εξανθημάτων) και ύφεση (εξαφάνιση εξανθημάτων). Είναι αδύνατο να αναρρώσετε από την ψωρίαση για πάντα. Μπορείτε να παρατείνετε την ύφεση και να μειώσετε την ένταση των παροξύνσεων.
Αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να βρεθεί αμέσως μόνο στο 40% των περιπτώσεων. Μερικές φορές χρειάζονται μήνες και χρόνια. Επομένως, με εξαίρεση τις σοβαρές παροξύνσεις και επιπλοκές, η ψωρίαση αντιμετωπίζεται στο σπίτι. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας επηρεάζεται από τον τύπο της ψωρίασης, την ηλικία, τις συννοσηρότητες κ. λπ. Με ήπιο βαθμό ψωρίασης, συνταγογραφούνται τοπικά σκευάσματα: αλοιφές και κρέμες με βάση:
- Γλυκοκορτικοστεροειδή;
- Ψευδάργυρος;
- Πίσσα;
- Σαλικυλικό οξύ;
- Βιταμίνη D3.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ψωρίασης (25% της επιφάνειας του δέρματος επηρεάζεται, βλάβη στις αρθρώσεις) και στην αναποτελεσματικότητα της τοπικής θεραπείας, συνταγογραφείται σύνθετη θεραπεία:
- Κυτταροστατικά που αναστέλλουν τη διαίρεση των επιδερμικών κυττάρων.
- Ανοσορυθμιστές που ομαλοποιούν τις ανοσολογικές αποκρίσεις.
- Γλυκοκορτικοστεροειδή, τα οποία ρυθμίζουν τις μεταβολικές διεργασίες και μειώνουν τη φλεγμονή.
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (για τη μείωση του κνησμού του δέρματος).
- Πολυβιταμίνες.
Συνταγογραφείται φυσιοθεραπεία: υπεριώδης ακτινοβολία, κρυοθεραπεία, πλασμαφαίρεση, ιρουδοθεραπεία. Χρησιμοποιούνται επίσης λαϊκές θεραπείες: αλοιφές με βάση το σελαντίνι και το λαρδί, το λιβάδι και το βαζελίνη, το κερί μέλισσας και το λαρδί. Για να ομαλοποιήσουν την ανοσία, πίνουν σπιτικό kvass από βρώμη, ένα έγχυμα από φύλλα δάφνης και ένα αφέψημα άνηθου.
Σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή, ιδιαίτερα στις παροξύνσεις της ψωρίασης. Τα πικάντικα και τα γλυκά τρόφιμα αποκλείονται από τη διατροφή. Απαγορεύεται το γρήγορο φαγητό και το αλκοόλ. Η διατροφή πρέπει να είναι ισορροπημένη, πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα.
Για να αποτρέψετε την επιδείνωση της ψωρίασης, πρέπει να βελτιώσετε την υγεία σας, να αποφύγετε το άγχος, την υποθερμία και τις εποχιακές ασθένειες.
Ακολουθούν οι απλοί κανόνες για την πρόληψη των παροξύνσεων της ψωρίασης:
- Μην στεγνώνετε υπερβολικά το δέρμα.
- αποφύγετε την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.
- Αποφύγετε τους τραυματισμούς του δέρματος.
- Αποφύγετε το άγχος.
- μην καπνίζετε ή κάνετε κατάχρηση αλκοόλ.
Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;
Δεν υπάρχει ούτε μία τεκμηριωμένη περίπτωση μετάδοσης της ψωρίασης από άρρωστο άτομο μέσω οικιακής ή άλλης επαφής. Ως εκ τούτου, πιστεύεται ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική.
Με ποιον γιατρό πρέπει να επικοινωνήσετε;
Για να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία και να αποφύγετε την εξάπλωση της ψωρίασης, επικοινωνήστε με έναν δερματοφλεβολόγο. Η διαβούλευση με ρευματολόγο ενδείκνυται εάν υπάρχει ψωριασική αρθρίτιδα.